Alâettin Bahçekapılı yazdı: "Dayım gitti, şiirim bitti"

Trabzon'un Maçka İlçesinin değerli işadamlarından, Cevahir Genç (merhum) Hayriye Genç (merhum) ve Müzeffer Bahçekapılı (merhum)'nın kardeşi, merhumlar Hayri Turan Genç ve Kebire Genç 'in ağabeyi, Bozöyük'te kurulu Kuzey Maden İnşaat'ın sahipleri Teoman (Merhum) Genç Ali , Pir Ali, Bayram Ali, (merhum) Mehmet Ali, Hasan Ali Genç kardeşlerin ve Aynur, Kaniye, Havva ve Emel Genç 'in babaları, Av. Yüksel Genç, Tansel Genç, Dilek Genç, Özgür Genç ve Gürsel Genç 'in amcaları ve kayınbabaları, gazeteci-yazar Alâettin Bahçekapılı ve kardeşleri (merhum) Sebahattin , (merhum) Hüseyin, Havva, Zülfiye, Nuray, Orhan ve Sonnur 'un dayıları, yaşadığı çevrede Efe Kenan unvanıyla anılan Kenan Genç (90), 28 Temmuz 2019'da yaşadığı Bozöyük'te vefat etti. Bugün onun 4. ölüm yıldönümü. Ölümüyle Genç ve Bahçekapılı ailelerinde büyük üzüntüye neden olan Kenan Genç, ertesi gün doğup büyüdüğü topraklarda, Trabzon-Maçka'da Güney Mahallesi'ndeki aile mezarlığına defnedildi. Dayısının ölümü üzerine uçakta yer bulamadığı için defin törenine katılamayan en büyük yeğeni Alâettin Bahçekapılı , aynı gün bir şiir-ağıt yazarak hem yaşam öyküsünde öğüt aldığı temel büyüklerini, hem de dayısını andı. Bir yaşam özeti olan bu şiiri, Kenan Genç'in 4 . ölüm günü nde yeniden yayımlıyoruz. EFE KENAN Dayım İçin… Dedem okşadı başımı / Sevgi aktı yüreğimden; / “Vovoç kafalı torunum; / Kakoşimli torunum; / Bak sana ne deyirum:
Yoktur fakirle farkı / Olsa insan çok zengin: / Fakirin çarığı gönden / Zenginin çapulasi / Fakirin zipkasi yünden / Zenginin elbisesi /
Fakirin trimasi undan / Zenginin baklavasi.”
Dedem öldü bir taş yüzünden / Kaldı bana felsefesi. Amcam aldı karşısına / “Yeğenim” dedi “iyi dinle:
En büyük değer emek / En büyük günah kul hakkı yemek /
Uzatma elini ne kul hakkına / Ne kamunun malına / Yapabilirsen durdur bunları / Yapamazsan harap etme kendini / Ardından söylenen laf / Pantolonunda düğme oynatmaz /
Dünya malı ne ona, ne sana kalmaz.” /
Amcam öldü çınlar kulaklarım / Beynim dur der, kalbim durmaz. Toz duman Bağcılar’ın yolu / Omuzumda Ağabeyimin kolu: /
“Sen benim de ağabeyimsin / Değil mi ki okuyorsun, /
Hiç eşit olur mu okuyanla okumayan / Hiç önde olur mu iki satır yazmayan. / Ben Baki’nin oğlu Nizam’ım / Baki Alâettin’in babası. /Budur kalıcı olmanın yasası.” /
Ağabeyim çekti gitti, / Kaldı boğazımda lokması /
Ayağımda kundurası / Aklımda anayasası. Kakoşumoğlu Karamanli Baki / Yaşadı Sarıkamış’ın onuruyla /
Babasının yaşını da, kat kat / Fakaaaat / Elinden bırakmadı keseri /
Etmedi muhtaç kimseye / Ne evlatlarını ne eşlerini / Kaldı alınteri yapılarda eseri. / Çocuklarını 15’ledi / Yaşını 105 / Çekti gitti “Gökkubbede hoş bir sâda bırakarak” / Durur hâlâ keseri tezgâhının üstünde / Bir sana, bir bana yontarak. / Nasırlı elleri hiç çıkmaz aklımdan / Ne keseri, ne malası / Anarken kısa tutar Maçkalılar / “Alâettin’in babası.” İki dayım vardı: / Küçüğünün verdiği 1 lira çok büyür gözümde hâlâ /
Hâlâ tadı damağımdadır içtiklerimizin / Büyüğüyle sohbetlerimizin. /
Bilgisayar yokken ortalıkta / Hayrandım belleğine / Doğrusuna doğru dedim / Düşünce eleğine. / O öğretti bana hak ederek kasılmayı / Bir minibüsten yola çıkıp / Hayatın ipine asılmayı / Efelenmeden ruhen efe olmayı. / O öğretti bana bir bardak suyu bitirmeden / İkinciyi istememeyi / “Merhaba büyük adam” diye diye / “Büyük olan Tanrıdır” demeyi.
Efe dayım da gitti / Şiirim bitti. Alâettin BAHÇEKAPILI
28 Temmuz 2019, Şile NOT: Bu şiir Firdes Eren'in hazırladığı YİTİK UMUTLARIN GECE BEKÇİSİ ALÂETTİN BAHÇEKAPILI kitabının 4. cildinde öteki ağıt-şiirlerle birlikte yayımlanmıştır.