Vecihi Timuroğlu, Neriman Köksal, Nermin Erbakan

Bugün 23 Ekim. Vecihi Timuroğlu, Neriman Köksal ve Nermin Erbakan'ın ölüm yıldönümleri. BRT Yayın Grubu olarak bu değerlerimizi saygıyla anıyoruz. Vecihi Timuroğlu kimdir? 29 Ekim 1927 günü Sivas’ın Kangal ilçesinde dünyaya geldi. Tam adı Sadık Vecihi Timuroğlu’dur. Sadık Munzuroğlu, Mehmet Kürşat, Hüseyin Hakir ve Dr. Ali Hakir takma adlarını da kullandı. Akile Hanım ile özel idare müdürü Hüseyin Avni Timuroğlu’nun oğludur. Ankara Necatibey İlkokulu, Diyarbakır Ortaokulu ve Erzurum Lisesi’ni bitirdikten sonra 1950 yılında Ankara Üniversitesi Dil, Tarih ve Coğrafya Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. Liselerde edebiyat öğretmeni ve yönetici olarak görev yaptı. Zülfüyar, Evrim, Türkiye Yazıları, Yazın Dergisi ve Oluşum dergilerinde kurucu ve yönetici oldu. Barış gazetesinin sanat sayfasını yönetti. Ceyhun Atuf Kansu ve Ahmet Kutsi Tecer’in bütün şiirlerini yayıma hazırladı. Bir Sürgünün Ezgileri adlı eseri 1983 yılında toplatıldı ve kendisi on yıla mahkum edildi. 1985’te aklandı. Vecihi Timuroğlu’nun ilk yazısı 1940 yılında Diyarbakır’da yayımlanan Dicle gazetesinde, ilk şiiri ise Varlık dergisinde çıktı. Şiir, deneme, çeviri ve eleştiri yazıları Yeditepe, Varlık, Türk Dili, Evrim, Yücel, Türkçe, Yeni Edebiyat, Özün, Yazko Edebiyat, Adam Sanat, 2000’e Doğru, Düşlem ve Morca dergileri ile Ulus, Yenigün, Barış, Vatan ve Cumhuriyet gazetelerinde yayımlandı. Şiirlerinde çağdaş acıların sebep olduğu duyarlılıkların, doğunun türkü ve deyişlerinden özümsenmiş zenginliklerle kaynaşmış olduğu belirtilir. Türkiye Yazar Yazarlar Sendikası, Edebiyatçılar Derneği, Nazım Hikmet Vakfı, Sinematek ve Türkiye Sanat Kurumu üyesi olan Vecihi Timuroğlu, 1973 Barış Gazetesi Şiir Ödülü, Kurtuluş Savaşçısı Atatürk adlı eseri ile 1981 Spor-Toto Ödülü ve 1998 Edebiyatçılar Derneği Onur Ödülü’nü almıştır. ESERLERİ DENEME: Göz Göz Olmak (1976), Mektuplar (1977), Yazınımızdan Portreler (1991), Şiirin Büyücü Kızı İmge (1994), Aşk Üzerine (1994), İslâm’da Akıl Üzerine Bir Deneme (1996), Yunus Emre Üzerine Bir Deneme (2004). ŞİİR: Bura Yemendir (1978), Tut Beni Sevda Çağırır (1980), Bir Sürgünün Ezgileri (1983; Dersim’in Ağıtı adıyla, 1999), Kardaşım Oğul (1988), Merhaba Oğlum (1988), Siyah Bir Güldür Ölüm (1990), Bülbülleri Ne Yaptılar? (1994), Büyü (1999). ARAŞTIRMA-İNCELEME: Kurtuluş Savaşçısı Atatürk (1981), Simavne Kadısıoğlu Şeyh Bedrettin ve Varidât (1982), Melih Cevdet: Bilge ve Duyarlı / Kürşat’la Söyleşi (1994), Cahit Külebi: Hırçın ve Lirik (1995), Ceyhun Atuf Kansu (1995), Yazınımızdan Portreler (1995), İnancı Uğruna Öldürülenler (1996), Mevlâna (1996), Ahmet Kutsi Tecer (1996), Cahit Külebi (1997), Melih Cevdet Anday (1997), Orhan Kemal (1997), Ahmed Arif (1997), Dersim Tarihi (1997), Türk İslâm Sentezi (1998), Atatürk’ün Söylevi Üzerine (1998), Nasrettin Hoca’nın Düşünce Dünyası (1998), Yunus Emre Üzerine Bir deneme (2004). DERLEME: Atatürk Şiirleri (1983), Atatürk ve Kuvayı Milliye Şiirleri (1998). HİKÂYE: Minnacık Kadın (1984). MASAL: Fırat’a Masallar (1977). ÇEVİRİ: Vâridât (Şeyh Bedrettin’den, 1978). Neriman Köksal kimdir ? 1928 yılında İstanbul`da dünyaya geldi.

Türk sinemasının ilk ve en uzun süreli vamp kadını olarak kabul edilmektedir. Gerçek adı Hatice Kökçü`dür.

Neriman ismi İtalyanca bir isim olmasına karşılık bu ismi sahne adı olarak kullanmıştır.

Fosforlu Cevriyem isimli filmde elde ettiği başarı nedeniyle Fosforlu lakabıyla da anılır.

20`li yaşlarının ilk yarısında İstiklal Caddesi'nde yürürken Metin Erksan tarafından keşfedildi.

O dönem Edebiyat Fakülkesi Arkeoloji Bölümü"nde öğrenci olan Erksan, bu boylu poslu alımlı kadını tam da o sırada çekeceği Çete adlı film için kadın oyuncu arayan ağabeyi, yönetmen Çetin Karamanbey'e de götürdü.

"Çete" filmindeki Rus prensesi Nina rolü ile sinemaya adım atan Neriman Köksal asıl ününü, Fosforlu Cevriye (1959) filmi ile elde etti.

Neriman Köksal’ın Fosforlu Cevriye’de, iri-kıyım yapısıyla erkeklere posta koyan, argo konuşan, külhanbeyi, erkeksi-kadın imgesini başarıyla canlandırması, sonraki dönemlerde Türk Sinemasında erkeksi-kadın imgesinin uzun yıllar sürecek bir modaya dönüşmesine de öncülük etmiştir.

Sanatçı, 1999 yılında Mustafa Volkan Öylek'in 9 yaşındaki kızı Nazlı Buse Öylek'i mahkeme kararı ile evlat edindi. Sanatçı aynı yıl 23 Ekim 1999'da 71 yaşında hayata gözlerini yumdu. Son günlerinde en çok sarfettiği cümlesi: "Ölmek istiyorum,dayanamıyorum artık." idi.

Ödülleri

18. İstanbul Film Festivali, 1999, 1 Dakika Karanlık, Onur Ödülü
Filmografi

Çete (1950)
Hürriyet Şarkısı (1951)
Katil (1953)
Süheyla İstanbul Canavarı (1953)
Affet Beni Allahım (1953)
Leylaklar Altında (1954)
Beyaz Cehennem (Cingöz Recai) (1954)
Cingöz Recai (1954)
Çalsın Sazlar Oynasın Kızlar (Oyna Kızım Oyna) (1954)
Neriman İki Ateş Arasında (1954)
Ebediyete Kadar (1955)
Ölüm Korkusu (1955)
Battal Gazi Geliyor (1955)
Mari Bataktaki Kız (1955)
Kanlarıyla Ödediler (1955)
Kara Vadi (1955)
Oyuncu Kız (1955)
Şeyh Ahmed'ın Gözdesi (1955)
Çoban Ali (1955)
Hayatımı Mahveden Kadın (1955)
Kaybolan Gençlik (1955)
Hayırsız Evlat (1956)
Yangın (1956)
Felaket Zinciri (1956)
Günahsız Yavrular (1956)
Kara Bela (1956)
Tuzak Oteli (1956)
Çoban Aşkı (1957)
Dişi Canavar (1957)
Günahkarlar Cenneti (1958)
Kızımın Başına Gelenler (1958)
Bana Gönül Bağlama (1958)
Gönülden Ağlayanlar (1958)
Tilki Leman (1958)
Vicdan Azabı (1958)
Beklenen Bomba (1959)
Feryat (1959)
Fosforlu Cevriyem (1959)
Şehvet Uçurumu (1959)
Erkek Fatma (1959)
Kıtipiyoz'a Tuzak (Fosforlu'nun Oyunu) (1959)
Devlerin Öfkesi (1960)
Bir Serseri (1960)
Oy Farfara Farfara (1961)
Tatlı Bela (1961)
Naylon Leyla (1961)
Şahane Kadın (1961)
Fosforlu Oyuna Gelmez (1962)
Lekeli Kadın (1962)
Çam Sakızı (1962)
Erkek Fatma Evleniyor (1963)
Arka Sokaklar (1963)
Gençlik Rüzgarı (1964)
Son Tren (1964)
Gel Barışalım (1964)
Dişi Şeytan (1964)
Lekeli Aşk (1964)
Kimse Fatma Gibi Öpemez (1964)
Öpüşmek Yasak (1964)
Ayşecik Cimcime Hanım (1964)
Konyakçı (1965)
65 Hüsnü (1965)
Fakir Gencin Romanı (1965)
Şeker Gibi Kızlar (1965)
Artık Düşman Değiliz (1965)
Lafını Balla Kestim (1965)
Çalıkuşu (1966)
Örümcek Adam (1966)
Ölüm Busesi (1966)
Seher Vakti (1966)
Karanlıklar Meleği (1966)
Aşkın Gözyaşları (1966)
Geceler Yarim Oldu (1966)
Yakut Gözlü Kedi (1966)
Serap Ağlayan Kadın (1967)
Kimsesizim (1967)
Kızım Duymasın (1967)
Beş Asi Adam (1968)
Yanık Kaval (1969)
Güllü Geliyor Güllü (1973)
Yedi Evlat İki Damat (1973)
Gülşah (1975)
Güler Misin Ağlar Mısın (1975)
Aşk-ı Memnu (TV) (1975)
Saffet Beni Affet (1976)
Hamza Dalar Osman Çalar (1976)
Acı Hatıralar (1977)
Sevgili Dayım (1977)
Babanın Evlatları (1977)
Evlidir Ne Yapsa Yeridir (1978)
Cevriyem (1978)
Ali Baba'nın Çiftliği (1978)
Aldırma Gönül (1978)
Çilekeş (1978)
Süpermenler (1979)
N'Olacak Şimdi (1979)
Ayrılık Kolay Değil (1980)
Şaka Yapma (1981)
Bağrımdaki Ateş (1981)
Günah Defteri (1981)
Kırık Bir Aşk Hikayesi (1981)
Mutlu Ol Yeter (1981)
Talih Kuşu (1982)
Beni Unutma (1982)
Hülyam (1982)
Seni Kalbime Gömdüm (1982)
Hasret Sancısı (1982)
Islak Mendil (1982)
Şekerpare (1983)
Bedel (1983)
Ah Şu Kadınlar (1983)
Anlatamadım (1983)
Davetsiz Misafir (1983)
Feryat (1983)
Yaktı Beni (1983)
Metres (1983)
Bir Zamanlar Kardeştiler (1983)
Gurbet (1984)
Kader (1984)
Uç Güzel Güvercinim (1984)
Balayı (1984)
Asılacak Kadın (1984)
Aliş ile Zeynep (TV) (1984)
Sana Öyle Hasretim Ki (1985)
Uyanıklar Dünyası (1985)
Sekreter (1985)
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu (TV) (1985)
Süheyla Hayat Kadını (1986)
Güneşten De Sıcak (1986)
Sultan (1987)
Acı Gurbet (1988)
Evdekiler (TV) (1999)
Bizim Mahalle (TV) (1999)

Plağı
Yeşilçam'ın en üretken olduğu dönemler olan 1960'lı ve 1970'li yıllarda Fikret Hakan'dan Fatma Girik'e , Yılmaz Köksal'dan Hülya Koçyiğit'e kadar onlarca sinema oyuncusu müzik plakları dordurmuşlardı. Bu plak yapan sinemacılar kervanına Neriman Köksal da katıldı ve bir 45'lik plak da o doldurdu. Bu plak:
1965 - Şeker Alalım / Ali Baba - Serengil 10009 Nermin Erbakan kimdir? Hatice Nermin Erbakan, 1943 yılında Balıkesir'de doğdu. İktisat alanında öğrenim gördü. Daha sonra Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği'nde uzman olarak çalışmaya başladı. Bu dönemde Necmettin Erbakan ile tanışarak 10 Ocak 1967'de kendisiyle evlendi. Öte yandan Refahyol hükümetinin kurularak eşinin önce başbakan yardımcısı, ardından da başbakan olmasıyla sonuçlanan 1995 seçimlerinin kazanılmasında büyük rol oynadı. Ayrıca yaşamı boyunca medyada görünmekten de kaçındı. Hatice Nermin Erbakan 23 Ekim 2005 tarihinde Ankara Yüksek İhtisas Hastanesi'nde yaşamını yitirdi. Cenazesi İstanbul Merkez Efendi Mezarlığı'nda toprağa verildi. Törene elli bini aşkın insan katıldı. ÇOCUKLARI 1967-Zeynep, 1974- Elif, 1979- Muhammet Fatih