Bugün 19 Haziran. Tahir Alangu ve Sait Maden'in ölüm yıldönümü
BRT Yayın Grubu olarak bu değerlerimizi saygılarla, sevgilerle anıyoruz.
Tahir Alangu kimdir?
(d. İstanbul, 24 Aralık 1915 - ö. 19 Haziran 1973, İstanbul)
Araştırmacı Yazar.
İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nü bitirdi (1943).
Çeşitli liselerde, öğretmen okullarında ve yüksekokullarda öğretmenlik, öğretim üyeliği yaptı.
Çağdaşı olan yazarları, güncel edebiyat yapıtlarını, edebiyat akımlarını konu edinen eleştiri yazılarını Vatan gazetesi, Kim dergisiyle Varlık yıllıklarında yayımladı.
Siyasal gelişmeler, yayıncılık hareketleri, yazar üzerinde okur topluluklarının beğenisindeki değişikliklerin etkisi gibi verilerden de yararlanan çalışmalarını öykü ve roman türleri üzerine yoğunlaştırarak, antolojiler ortaya koydu.
Orhun Yazıtları'ndan başlayıp günümüze kadar Türk edebiyatının en ünlü eserlerini inceledi.
Özellikle masal ve destanlarımızı yapısal ve tarihsel yönden ele alarak, seçkin örnekleri, otantik yanını bozmadan kitaplaştırdı.
Tahir Alangu'nun Eserleri
Çalgılı Kahvelerdeki Külhanbey Edebiyatı ve Nümuneleri (1943),
Kalevala (1945),
Sait Faik için (1956),
Servet-i Fünun Edebiyatı Antolojisi (1958),
Ataç'a Saygı (1959),
Cumhuriyet'ten Sonra Hikâye ve Roman (3 cilt, 1959-1965, 2. basım 1968),
Billur Köşk Masalları (1961),
Keloğlan Masalları (1967),
Ömer Seyfettin (1968),
100 Ünlü Türk Eseri (ölümünden sonra yayımlandı, 1974),
Türkiye Folkloru El Kitabı (1983).
Sait Maden kimdir?
Şair, çevirmen ve grafiker. 1932 yılında Çorum’da dünyaya geldi. 19 Haziran 2013 günü İstanbul’da geçirdiği kalp ameliyatı sonrasında yaşama veda etti. Üsküdar Karacaahmet Şakirin Cami’sinde kılınan cenaze namazının ardından Karacaahmet Mezarlığı’na defnedildi.
1954 yılında İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümü’nden mezun olan Sait Maden, bir süre dönemin gazetelerinde ressamlık yaptı. Daha sonra kendisi tarafından kurulan çizim bürosunda serbest ressam olarak çalıştı. Maden, 1960 ve 1970 yılları arasında yaptığı kitap kapağı tasarımları bu alana getirdiği yeni anlayışlar ile adından söz ettirdi.
Sait Maden, şiir ve çevirilerini İstanbul, Yeditepe, Türkçe, Yansıma, Türk Dili, Yazko Edebiyat, Somut, Gösteri ve Soyut gibi pek çok dergide yayımladı. Dilin yenileşme olanaklarını sonuna kadar kullanarak kendine özgü bir dil şiir dili kuran Maden hakkında Adnan Binyazar, “Sait Maden, giriştiği bütün işlerde, giyiminde kuşamında, davranışında, hatta sesini kullanmada ‘en güzel’i yaratmanın ardındadır; Batılıların deyimiyle perfectionist’tir” değerlendirmesini yaptı.
Sait Maden, 1950’de Varlık Yayınevi tarafından düzenlenen çeviri yarışmasında aldığını birincilik ödülünden sonra şiir çeviri çalışmalarına yoğunlaştı. Maden, şiir kitaplarının dışında çizdiği amblem ve logolardan yüz elli kadarını “Simgeler ve Türk Grafik Sanatı Tarihi” adlı kitabında topladı.
Ölümüne kadar yedi binden fazla kitap ver dergi kapağı çizen Sait Maden, Baudelaire’den uyarlanan “Moesta et Errabunda” çevirisi ile 1950’de Varlık Yayınları Çeviri Şiir Yarışması’nda birincilik ödülünün sahibi oldu. Maden, ayrıca 1976’da “Elsa’ya Şiirler” ile Türk Dil Kurumu Çeviri Ödülü’ne layık görüldü.
ESERLERİ
ŞİİR:
Açıl Ey Gizem (1996)
Yol Yazıları (1997)
Hiçlemeler (1997)
ARAŞTIRMA:
Sanat Tarihi (1979)
Şiir Tapınağı 1 (1985)
ANTOLOJİ:
Yeryüzü Şiiri – İnsanoğlunun Beş Bin Yıllık Şiir Serüveni 1 (1998)
Yeryüzü Destanları İnsanoğlunun Beş Bin Yıllık Şiir Serüveni 2 (1998)
Çağdaş İspanyol Şiiri Antolojisi 1900-2000 (93 Ozandan 400 Örnek, antoloji, 2001)
ALBÜM:
Simgeler (çizdiği amblem ve logolardan seçmeler, 1990)
BİYOGRAFİ:
Ben Kimim (2004)
DERLEME:
Fuzûlî-Bugünün Diliyle Seçmeler (2003)
ÇEVİRİ:
Güneş Taşı (Octavio Paz’dan, 1962)
Gerçeküstücülük (antoloji, 1963)
Seçmeler (Blaise Cendrars’tan, 1964)
Kara Ada Defteri (Pablo Neruda’dan, 1971)
Bütün Şiirler (F. Garcia Lorca’dan, 1974)
Yirmi Aşk Şiiri ve Umutsuz Bir Şarkı (Pablo Neruda’dan, 1975)
Elsa’ya Şiirler (Aragon’dan, 1975)
Seçme Şiirler (Eugenio Montale’den, 1976)
Şiirler (Paul Eluard’dan, 1976)
Şiirler (Saint John Perse’ten, 1981)
Şiir Tapınağı (seçmeler, 1985)
Şiirler (Vladimir Mayakovski’den, 1985)
Kötülük Çiçekleri (Baudelaire’den, 1993).
Comentarios