"Unuttum, nasıldı annemin yüzü"

Unuttum, nasıldı annemin yüzü Unuttum, sesi nasıldı annemin. Gece bir örtü olsun anılardan Kara yüreğime örtüneyim

Unuttum, nasıldı annemin gülüşü Unuttum nasıldı ağlarken annem. Yaşam sallasın kollarında beni Küçücük oğluyum onun ben.

Unuttum, elleri nasıldı annemin Unuttum gözleri nasıldı bakarken. Kuru ot kokusu getirsin rüzgar Yağmur usulcacık yağarken.

(Ataol Behramoğlu)